Πρωτομαγιά 2025: Όταν οι εργαζόμενοι επιλέγουν τις αλυσίδες τους

Η Πρωτομαγιά είναι κάτι παραπάνω από ένα ανοιξιάτικο διάλειμμα ή μια ευκαιρία για εκδρομή. Είναι μια μέρα-σύμβολο, γεννημένη από αγώνες ανθρώπων που πάλεψαν για αξιοπρέπεια, ανθρώπινα ωράρια και ισότητα στον χώρο εργασίας. Το 1886 στο Σικάγο, εργάτες εξεγέρθηκαν διεκδικώντας το αυτονόητο: οκτώ ώρες δουλειά, οκτώ ώρες ξεκούραση, οκτώ ώρες προσωπική ζωή. Πλήρωσαν με αίμα το δικαίωμα στην ισορροπία – ένα δικαίωμα που σήμερα μοιάζει να παραδίδεται εθελοντικά.

Στο σήμερα, η εργασία μεταμορφώθηκε. Δεν είναι πλέον μόνο ανάγκη επιβίωσης· έγινε εργαλείο ταυτότητας, κύρους, ακόμα και «αυτοπραγμάτωσης». Το κινητό δεν κλείνει ποτέ. Τα email έρχονται και το Σαββατοκύριακο. Οι ώρες έγιναν αόρατες. Κι όμως, αυτή τη φορά δεν μας το επιβάλλει κανείς – το επιλέγουμε. Κυνηγούμε διακρίσεις, τίτλους, άπιαστους οικονομικούς στόχους, ενώ συχνά ξεχνάμε ποιοι ήμασταν πριν γίνουμε μόνο «επαγγελματίες».

Όμως υπάρχει τρόπος να επαναφέρουμε την ισορροπία. Η γνώση και τα βιβλία είναι ίσως το σημαντικότερο εργαλείο που διαθέτουμε. Όχι μόνο γιατί μας προσφέρουν πληροφόρηση, αλλά γιατί μας βοηθούν να σκεφτούμε κριτικά, να βλέπουμε πίσω από το προφανές, να επαναπροσδιορίσουμε τι είναι «επιτυχία» και «ευτυχία». Ένα καλό βιβλίο μπορεί να γίνει καθρέφτης, παράθυρο, φρένο, πυξίδα.

Η εργασία παραμένει πολύτιμη και αναγκαία. Αλλά δεν είναι –και δεν πρέπει να γίνει– όλο το νόημα της ζωής. Η ποιότητα ζωής χτίζεται μέσα από τη γνώση, τη δημιουργία, τις σχέσεις, την ηρεμία. Σε αυτό μπορεί να μας οδηγήσει η ανάγνωση και η πνευματική καλλιέργεια.

Ας θυμηθούμε αυτή την Πρωτομαγιά ότι κάποτε παλέψαμε για λιγότερη δουλειά και περισσότερη ζωή. Και ας αναρωτηθούμε: Σήμερα, εμείς για τι παλεύουμε; Ή μήπως δεν παλεύουμε καθόλου;